Dünyanın dört bir köşesinde savaşlar yüzünden ağlayan insanlar, dul kalmış kadınlar, öksüz yetim kalmış çocuklar gün geçtikçe artıyor.
Çok mu zor beraberce huzur içinde yaşamak, Hz. Adem ve Hz. Havva’dan gelen kardeşler olduğumuzu hatırlamak bu denli karmaşık ve ulaşılmaz olmamalı.
5 Kiloluk çocukların üstüne 5 tonluk bomba yağdırmak neden?
Neden Irak’ta özgürlük adı altında milyonlarca dul ve yetim oldu?
Neden Suriye’de 400 bin insan öldürüldü ve bir o kadarı da kalıcı sakat bırakıldı?
Neden Arakan’da Müslümanlara tarif edilemeyecek işkenceler yapılıp soykırım politikası uygulanıyor?
Neden Avrupa’nın tam ortasında daha dün sayılacak bir zamanda Bosna’da binlerce kadına tecavüz edilip, on binlerce insan soykırıma maruz kaldı?
Neden Kosovalı Müslümanlar sürekli baskı altında?
Neden Kırım Türkleri zorda ve işgal altında?
Neden Mısır’da demokratik seçimle gelmiş olan kişiyi destekleyenlere yaylım ateşi açıldı?
Neden Afrika’da Müslüman ülkelerde açlık hat safhada, bazı ülkelerde sokakta Müslüman olduğunu söyleyenler linç ediliyor?
Yukarıdakilerin tek ortak özellikleri Müslüman olmalarıdır. Dünyada hiçbir Hristiyan, Yahudi, Budist inancına sahip ülkede Müslümanlara uygulanan gibi bir katliam olmamaktadır. Bu durumda bize mazlum tarafından Müslümanlar olduğunu ispatlamaktadır.
Bu fani dünyada Atamızın bir olduğunu unutmadan, dünyevi planlarımızı geride bırakıp anlayış ve hoşgörüyle yaşamayı birinci amaç edinmeliyiz. Aksi takdirde bu coğrafyalarda maalesef Kan ve Gözyaşı hiçbir zaman eksik olmayacaktır.
Savaşlar yüzünden Annesini ve Babasını kaybetmiş küçük bir çocuğun çaresiz bakışı insanlığın kalbine saplanan bir ok gibi göğsümüzü delip geçecektir.
