İnsanların yaşamlarında en önemli seçim Eş, en önemli olaylardan biride muhakkak evliliktir. Yanlış eş seçimleri ömür boyu mutsuz ve zindan olan bir hayata kapı açmaktadır.
Bu hayat yolculuğunda arada inişler çıkışlar olduğu gibi evlilikte bu doğal süreçte bizler gibi düzenli aile hayatı yaşamayı tercih eden toplumlar için önemli bir olgudur.
Türk toplumunda belirli bir yaşa geldikten sonra (gerçi bu yaş her geçen gün ilerliyor) artık anne baba ve yakın akrabalar ‘hadi artık evlendirelim seni’ ile başlayan cümleler kurarlar. Bu mahalle baskısı ve taciz bir yönden iyidir. Bu itici güçle bazı gençler evliliğe adım atmakta ve daha ileri yaşlarda daha seçici olduğu, alternatiflerin eş adaylarının azaldığı bir döneme kalmamaktadır.
Toplumumuzdaki gençlerimiz artık batılı ülkelerdeki gibi Eğitim, İş, Kariyer, Sermaye biriktirme gibi nedenlerle evlenme yaşını daha ileri yaşlara bırakmaya başladılar.
Bir kıssa ile açıklayalım: Gençken bir gül bahçesine giriyorsun ve en güzel gülü alacaksın, yalnız geri gitme şansın yok. Biraz gidiyorsun güzel güller, biraz daha gidiyorsun daha güzelleri ve daha ileride daha güzelleri olduğunu düşünüyorsun. İlerlemeye devam ediyorsun, çok güzel güller her renk ve kokuda, bu seni daha ileri gitmeye sevk ediyor. Biraz daha gidince güller kötüleşmeye başlıyor, biraz daha gidince daha kötü sararmaya başlamış güller. Tabi en başta o güzel kokulu renk, renk gülleri hatırlıyorsun ilerliyorsun ama artık güller gittikçe sararmış ve yaprakları dökülmüş oluyor. En sona geliyorsun işte orada bulunan en başlarda mis kokulu güllere hiç benzemeyen solmaya başlamış, yaprakları kısmen dökülmüş bir gülü alıp çıkmak zorunda kalıyorsun. İşte evlilik süreci de böyledir. Eş seçmeyi en sona yani bahçenin çıkışına doğru bırakmamak gerekmektedir.
Aynı anne babadan olan, aynı kültürde, aynı imkanlarla büyüyen kardeşlerin bile yüzde yüz anlaşamadıkları bir hayatta, farklı anne babadan, farklı kültürle, farklı imkanlarla büyümüş olan eşimizle veya eş adayımızla her konuda tam uyumu en başından yaşamayı istemek çok zor ve güç bir istektir. Burada önemli olan karşılıklı sevgi, hoşgörü ve her koşulda ailelerde dahil, karşı tarafa saygıdır.
Bizim kültürümüzde ki sözlülük ve nişanlılık dönemi eş adaylarının birbirlerini uyumu için çok anlamlı bir alıştırma dönemidir. Bu dönemler iyi değerlendirilmeli ve ileride evlendikten sonra yaşanabilecek daha yıpratıcı sorunların konuşularak çözüme kavuşturulması, ayrıca birbirlerinin kişisel istek ve özelliklerini öğrenme için evliliğin bir nevi stajıdır. Eş adayları kişilikleri ve nasıl bir hayat istedikleri konusunda birbirlerine rol yapmadan gerçekçi açık davranmalıdırlar.
Bizler nasıl ki kusursuz değilsek, eş adayımızın da kusursuz olmasını beklememiz doğru olmaz. Genel konularda anlaşılabiliyorsa detaylarda hoşgörü ve empati ile müşterek bir hayat için karşı tarafa gerektiğinde taviz verilerek ilerlenmelidir. Bu hususlar eş olmanın, sonsuzluğa giden yolda yoldaş olmanın temelidir.
Evlilikte; bir taraf Ateş iken, diğer taraf her koşulda Su olmalıdır.
